Na een reis waarin alles ineens mogelijk scheen te zijn,

niks was wat je dacht dat het zou zijn.

Zijn deze gedichten ontstaan.

Ze markeren een aantal jaren waarin woorden zowel houvast als voor grote onrust hebben gezorgd.

Het is heel fijn om je gedachte op papier te zetten en er dan mee te spelen. Ik heb de smaak te pakken gekregen dus ik blijf gedichten maken en ze bundelen.

Veel leesplezier!

maandag 11 februari 2019

Uit de bundel: Daar gaan we - Ver staan

Ver staan

Elkaar niet verstaan
De machteloosheid van de herhaling 
Van het bekende
De woorden die je zo goed kent
De voorbeelden die sleets zijn geraakt
De vermoeidheid het opnieuw te kunnen zien
En wil je dat nog wel
Het opnieuw bekijken en de ander begrijpen?

Elkaar niet verstaan
Niet meer kunnen luisteren met je ogen
Niet meer voelen met je oren
Niet meer proeven met je huid

Hadden we dat niet al gehad?
Waren we niet allang voorbij dat punt
Dat had je me toch vergeven
En dat was ik allang vergeten
Of vergat jij en vergaf ik niet
Gehoord en gezien te willen worden 
Om wat?
Terwijl ik nu weet
We zijn altijd verbonden
Niet in woord of zijn
Maar in het echt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten