Na een reis waarin alles ineens mogelijk scheen te zijn,

niks was wat je dacht dat het zou zijn.

Zijn deze gedichten ontstaan.

Ze markeren een aantal jaren waarin woorden zowel houvast als voor grote onrust hebben gezorgd.

Het is heel fijn om je gedachte op papier te zetten en er dan mee te spelen. Ik heb de smaak te pakken gekregen dus ik blijf gedichten maken en ze bundelen.

Veel leesplezier!

maandag 11 februari 2019

Uit de bundel: Goed Punt - Psssst

Psssst 

“Hee, wat ben ik blij dat ik je nog niet ken”.
En ik zou je tegelijkertijd
Ook weer zo verschrikkelijk graag
Voor het eerst weer leren kennen
Ik ben nog niet eens aan ons gehecht
En toch ben ik nu al bang je te verliezen.

Wat een geluk dat we nog niet kennis hebben gemaakt
Ik wacht gewoon rustig af
En koester nu al ons eerste samenzijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten