Na een reis waarin alles ineens mogelijk scheen te zijn,

niks was wat je dacht dat het zou zijn.

Zijn deze gedichten ontstaan.

Ze markeren een aantal jaren waarin woorden zowel houvast als voor grote onrust hebben gezorgd.

Het is heel fijn om je gedachte op papier te zetten en er dan mee te spelen. Ik heb de smaak te pakken gekregen dus ik blijf gedichten maken en ze bundelen.

Veel leesplezier!

maandag 11 februari 2019

Uit de bundel: Omdat - Bellen

Bellen

We zijn als zeepbellen
Gevangen in een elastische kamer
Altijd bang om uiteen te spatten
Bellen raken elkaar
En het is waar ze spatten uiteen
Maar sommige versmelten
Tot een kleurrijke eenheid
En zweven 
En zei spatten samen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten